Door een lage antioxidantstatus kan oxidatieve stress zich opstapelen en kan systemische laaggradige ontsteking onvoldoende worden verholpen. Dit resulteert in een verhoogde sterftekans, met name aan een hartziekte.
Tijdens de PRIME-studie werden 9709 mannen tussen de 50 en 59 jaar gedurende tien jaar gevolgd. Allen hadden geen coronaire hartziekten aan het begin van de studie. Serumconcentraties van vitamine C, retinol (vitamine A), vitamine E (α- en γ-tocoferol) en zes carotenoïden waaronder caroteen, luteïne, lycopeen en zeaxanthine werden bepaald. Na tien jaren waren er 538 mannen overleden en waren er 440 mannen met een al dan niet fatale hartziekte. Bij de analyse werd er gecorrigeerd voor een groot aantal beïnvloedende factoren waaronder de leeftijd, bloeddruk, lichaamsgewicht, cholesterolgehalte, lichamelijke activiteit, diabetes, alcoholconsumptie en rookgedrag.
Mensen met een hoge antioxidantstatus hadden een lagere sterftekans dan de mensen met een lage antioxidantstatus aan het begin van de studie. Deze associatie werd gevonden voor alle gemeten antioxidanten, behalve γ-tocoferol. De wetenschappers vonden daarnaast dat met name retinol de kans op een hartziekte verminderde. De onderzoekers geven aan dat een goede voedingsstatus en met name de inname van voldoende antioxidanten kan beschermen tegen vroegtijdig overlijden.
Referentie:
McKay G, Lyner N, Linden G, et al Association of low plasma antioxidant levels with all-cause mortality and coronary events in healthy middle-aged men from France and Northern Ireland in the PRIME study. European Journal of Nutrition 2021:60;2631–2641.
Bron: https://www.voedingsgeneeskunde.nl/node/5556