Uit een nieuwe analyse van de ARED2-studie blijkt dat bètacaroteen het risico op longkanker verhoogt, terwijl luteïne en zeaxhanthine dat effect niet hebben. Vijf jaar bètacaroteen verdubbelde het longkankerrisico, maar tien jaar suppletie met de twee andere carotenoïden dus niet. Bovendien verlagen luteïne en zeaxanthine de progressie van maculadegeneratie met 20%.
Een prestigieuze studie, AREDS gestart in 1996, had aanvankelijk aangetoond dat vitamine C, vitamine E, koper, zink en 15 mg bètacaroteen het proces van maculadegeneratie remmen. Alleen was er plots bezorgdheid ontstaan over het effect van bètacaroteen op longkanker bij rokers. In 2006 besloten de AREDS2-onderzoekers daarom om eerst bètacaroteen enkel te geven aan niet-rokers, rokers kregen dan 10 mg luteïne en 2 mg zeaxanthine voor in de plaats.
Na vijf jaar werd besloten om alle deelnemers (incl. de controlegroep) luteïne en zeaxanthine te geven.
Opmerkelijk is dat de eerste periode van vijf jaar bètacaroteen voldoende was om een stijging van het longkankerrisico waar te nemen bij mannen en vrouwen die ooit gerookt hadden, maar die dat op het moment van de studieaanvang niet meer deden. AREDS2 telde 4200 deelnemers waarvan 3880 deelnemers tien jaar opgevolgd werden.