Magnesiumrijke voeding vermindert het risico op DNA-schade en chronische degeneratieve aandoeningen, zo blijkt uit een recente Australische studie. De resultaten zijn gepubliceerd in het European Journal of Nutrition.
Een lage magnesiuminname (<300 mg/dag) kan het risico op diverse ziekten verhogen, maar de rol van magnesium in het voorkomen van DNA-schade is pas recentelijk onderzocht. Onderzoekers van de University of South Australia hebben de hypothese getest dat magnesiumtekort, alleen of in combinatie met een hoog homocysteïnegehalte (Hcy), DNA-schade veroorzaakt bij mensen.
Deelnemers waren 172 gezonde volwassenen van middelbare leeftijd uit Zuid-Australië. Het onderzoeksteam bepaalde bloedniveaus van magnesium, Hcy, folaat en vitamine B12. Ze voerden een speciale assay uit om drie biomarkers voor DNA-schade te meten in perifere bloedlymfocyten.
De studie toonde een directe correlatie aan tussen lage magnesiumspiegels in het bloed en verhoogde DNA-schade, zelfs na correctie voor geslacht en leeftijd. Magnesium en Hcy waren significant omgekeerd gecorreleerd met elkaar. Verder bleek magnesium positief gecorreleerd met zowel folaat als vitamine B12. Magnesium is ook significant omgekeerd gecorreleerd met twee biomarkers van DNA-schade. Personen met een laag magnesiumgehalte en een hoog Hcy-gehalte vertoonden significant hogere frequenties van DNA-schade vergeleken met degenen met een hoog magnesiumgehalte en een laag Hcy-gehalte. Dit wijst op het belang van voldoende magnesium om DNA te beschermen tegen schade door homocysteïne.
De resultaten van deze studie tonen voor het eerst aan dat lage magnesiumwaarden in bloed (<18 mg/L), alleen of in aanwezigheid van een hoog Hcy-gehalte, de DNA-schade verhogen. De volgende stap is het bepalen van de optimale magnesiuminname om de progressie van chronische ziekten te beïnvloeden.
Referentie:
Dhillon VS, Deo P, Fenech M. Low magnesium in conjunction with high homocysteine increases DNA damage in healthy middle aged Australians. Eur J Nutr. 2024;1–11.