Migraine minder waarschijnlijk bij voldoende vitamine B12

Voor het ontstaan van migraine bestaan meerdere verklaringen, maar het is niet bekend waardoor de hoofdpijnaanvallen precies ontstaan. Naar schatting ruim 10% van de Nederlandse bevolking krijgt jaarlijks last van deze aanvallen, met een gemiddelde frequentie van twee per maand. Het gaat om een heftige hoofdpijn die kloppend en bonzend is en zich meestal aan één kant van het hoofd voordoet. Migraine gaat samen met misselijkheid en overgeven en met een overgevoeligheid voor licht en geluid.

 

Tot de mogelijke oorzakelijke factoren behoren tekorten aan voedingsstoffen en in de hier besproken studie is het verband onderzocht met het serumniveau vitamine B12. Dat kan niet goed worden vastgesteld aan de hand van de aanwezige hoeveelheid in het bloed: meting kan een normale waarde aangeven, terwijl er toch sprake is van een deficiëntie. Daarom wordt in plaats daarvan het niveau van homocysteïne bepaald of, zoals in dit onderzoek, de concentratie van methylmalonzuur (MMA). Een verhoogde bloedspiegel van dit zuur ontstaat bij een gebrek aan vitamine B12.

 

De deelnemers aan de studie werden in twee groepen van elk 70 mensen verdeeld. In de ene groep zaten degenen met migraine, de andere bestond uit mensen zonder deze ziekte. Via dagboeken hielden deelnemers aan de eerste groep een maand lang het verloop van de migraine bij, terwijl van beide groepen mensen het serumniveau B12 en MMA werd  bepaald.

 

Bij de mensen met migraine werd een significant lager niveau B12 vastgesteld en zij hadden tevens een hoger MMA-niveau. Bij een onderverdeling in B12-kwartielen hadden degenen in het hoogste kwartiel 80% minder kans op migraine dan degenen in het laagste kwartiel. Bij meting van MMA liepen de personen behorend tot het hoogste kwartiel een vijf maal zo hoog risico op migraine dan degenen uit het laagste kwartiel. De B12- en MMA-niveaus vertoonden geen significante correlatie met de kenmerken van de hoofdpijn noch met de frequentie van de aanvallen. Of de gevonden correlaties ook causaal van aard zijn, moet nader klinisch onderzoek uitwijzen.