Ontsteking van invloed op effect magnesium bij depressie

MagnesiumHet aantal (jong)volwassenen met depressieve klachten is de laatste jaren sterk gestegen. Omdat antidepressiva bij een groep mensen niet het gewenste effect hebben of het gebruik van de middelen niet mogelijk is vanwege bijwerkingen, is men op zoek naar beïnvloedende factoren en een andere aanpak voor de aandoening. Wetenschappers hebben gekeken naar de interactie tussen magnesium en ontsteking bij depressie.

Onderzoekers bekeken de data van 2194 personen van 20 jaar en ouder. Via bloedonderzoek werden de magnesiumstatus en CRP-concentratie (een marker voor ontsteking) bepaald. De mate van depressie werd gescoord met behulp van een gevalideerde vragenlijst. Mensen met een hogere magnesiumstatus hadden een lager risico op een depressie en hadden bij een depressie minder klachten. Dit effect bleek beïnvloed te worden door de CRP-status. Mensen met een lage magnesiumstatus en een hogere mate van ontsteking hadden ernstigere depressieklachten.

Magnesium heeft veel functies in het lichaam. In relatie tot depressie zijn er meerdere hypotheses die de invloed van magnesium op de aandoening kunnen verklaren. Een magnesiumtekort leidt tot een verhoogde concentratie CRP en ontsteking in het lichaam. Deze ontstekingsmediatoren zijn betrokken bij de omzetting van tryptofaan in kynurenine en quinolinezuur, waardoor er minder tryptofaan beschikbaar is voor de omzetting in serotonine. Daarnaast leidt een verhoogde concentratie quinolinezuur tot een verhoogde afgifte van glutamaat.

Magnesium heeft invloed op de werking van de HPA-as (of stress-as). Een magnesiumtekort leidt tot een overactieve HPA-as door een verhoogde afgifte van corticotroop releasing hormone. Een overactieve HPS-as leidt vervolgens tot een verhoogde concentratie noradrenaline, dopamine en cortisol in het bloed; stoffen die in verband zijn gebracht met de pathofysiologie van depressie.

Tot slot reguleert magnesium de functie van de NMDA-receptor via glutamaterge signalering. NMDA-receptoren worden geactiveerd door glutamaat en geremd door magnesium. Een verhoogde binding van glutamaat kan leiden tot neuronale schade. Een disfunctie van de NMDA-receptor is tevens geassocieerd met depressie. Gezien deze verschillende biologische verklaringen voor een rol voor magnesium bij depressie, lijkt het aanbevelenswaardig om de magnesiumstatus van patiënten extra te controleren.

Referentie:
Chou, M.H., et al. (2023). Elevated C-Reactive Protein Levels Modify the Effect of Magnesium on Depressive Symptoms: A Population-Based Study. Nutrients, 15(7), 1560.

Bron: https://www.orthofyto.com/orthomoleculair/ontsteking-van-invloed-op-effect-magnesium-bij-depressie

Comments are closed.