Het ging hier om een retrospectieve en observationele nested case-control-studie van 20.000 patiënten met lage 25-hydroxyvitamine D-niveaus (25-OH-D <50 nmol/L) die zorg kregen van de Veterans Health Administration van 1999 tot 2018. Een nested case-control-studie is een retrospectieve observationele studie die gebruikmaakt van de prospectieve gegevens van een bestaand cohortonderzoek.
Patiënten werden verdeeld in drie groepen:
- groep A: onbehandeld, vitamine D-niveaus ≤50 nmol/L,
- groep B: behandeld, vitamine D-niveaus 51-74 nmol/L,
- groep C: behandeld, vitamine D-niveaus ≥75 nmol/L.
Het risico op een hartinfarct en op mortaliteit door alle oorzaken werden vergeleken.
Binnen het cohort was het risico op een hartinfarct significant lager in groep C dan in groep B en A. Er was geen verschil in risico tussen groep B en A. Vergeleken met groep A, waren er in groep B en C significant minder sterfgevallen door alle oorzaken. Dit verschil was er niet tussen groep B en C.
De onderzoekers concluderen dat bij patiënten met een vitamine D-deficiëntie zonder voorgeschiedenis van een hartinfarct, vitamine D-suppletie tot het (25-OH)D-niveau van meer dan 50 nmol/L en meer dan 75 nmol/L geassocieerd is met een significant lager risico op sterfte. Het lagere risico op hartinfarct werd alleen waargenomen bij personen die (25-OH)D-spiegels van meer dan 75nmol/L hadden.
Referentie:
Acharya P, Dalia T, Ranka S et al. The effects of vitamin D supplementation and 25-hydroxyvitamin D levels on the risk of myocardial infarction and mortality. Journal of the Endocrine Society, 2021, 5.10: bvab124.
Bron: https://www.voedingsgeneeskunde.nl/node/5727