Het preventief inzetten van omega-3-vetzuren kan een plotseling overlijden als gevolg van hartritmestoornissen voorkomen. Dat blijkt sterk uit klinische onderzoeken. Het achterliggende mechanisme is tevens blootgelegd, zijnde het moduleren van ion-celmembraankanalen. Hierdoor worden hartcellen gestabiliseerd in het doorgeven van hun elektrische signalen.
Omega-3-vetzuren worden ingebouwd in de celmembranen, vooral in de cellen van hersenen, hart en spieren. Hart, hersenen en spieren zijn stuk voor stuk weefsels die afhankelijk zijn van een soort elektrisch geleidingssysteem en bijhorende prikkeloverdracht. Zodoende sturen ze levensbelangrijke functies aan. Ze doen dit door ionkanalen op hun plasmamembranen te openen en te activeren waarna deze vervolgens geïnactiveerd worden. Daardoor worden ionische stromen gecreëerd, die onder andere verantwoordelijk zijn voor het creëren van een actiepotentiaal in de hartcellen. De snelle beweging van positieve natrium-ionen in de hartcel starten het actiepotentiaal. Dit wordt gevolgd door kalium dat uit de cel gaat waardoor het membraanpotentiaal weer tot rust komt. Het ritmisch verlopen van polarisatie en depolarisatie creëert deze actiepotentialen, die de elektrische en mechanische functies van het hart als het ware besturen, resulterend in zijn ritmische samentrekkingen.
Elektrische stabiliserende werking
Fatale aritmieën treden op wanneer de elektrische signalen chaotisch worden en het hart niet langer als een pomp kan functioneren. Omega-3-vetzuren moduleren de ionenstromen in het plasmamembraan van hartcellen en vertonen zodoende een elektrische stabiliserende werking.
Dezelfde elektrische activiteit speelt zich eveneens af in de hersenneuronen en worden op dezelfde manier gemoduleerd door de omega-3-vetzuren. Het is duidelijk dat omega-3-vetzuren een elementaire controle uitoefenen op alle prikkelgeleide weefsels in ons lichaam: de cardiale, neurale en spierweefsels.
Klinisch onderzoek
Er zijn verschillende studies gedaan waarbij de relatie tussen omega-3-vetzuurconsumptie en het risico op plotselinge sterfte is onderzocht [1,2,3]. De Physicians Health Study betreft een prospectieve, case-control-analyse onder gezonde mannen die gedurende 17 jaar werden opgevolgd [1]. De vetzuursamenstelling van bloed werd bij aanvang bij alle proefpersonen bepaald. Basisbloedniveaus van omega-3-vetzuren bleken significant omgekeerd evenredig met het risico van plotseling overlijden. Vergeleken met de mannen van wie de bloedspiegels van de omega-3-vetzuren in het laagste kwartiel lagen, was het relatieve risico van plotselinge sterfte significant lager bij mannen met bloedspiegels die in het derde kwartiel of vierde kwartiel lagen. De gevonden risicoreducties van 72% en 81% zijn de grootste gunstige humane cardiale effecten van de tot nu toe gerapporteerde omega-3-resultaten. Indien de ethylester van EPA werd getest, vertoonde dit echter geen anti-aritmische werking. Enkel de glycerolvorm met zijn vrije vetzuren heeft een anti-aritmische werking.
Mensen die familiaal belast zijn met cardiovasculaire aandoeningen worden aangeraden een supplement in te nemen met 1 tot 2 gram EPA en DHA per dag. Dit zijn onderzoeksaanbevelingen die niet in lijn zijn met wat door overheidsinstanties geadviseerd wordt. De voorkeur gaat uit naar natuurlijk voorkomende triglyceriden in plaats van ethylesters.
Referenties
- Leaf A, Kang JX, Xiao YF, et al. Clinical Prevention of Sudden Cardiac Death by n-3 Polyunsaturated Fatty Acids and Mechanism of Prevention of Arrhythmias by n-3 Fish Oils. Circulation 2003.
- Albert CM, Campos H, Sta mpfer MJ, et al. Blood levels of long-chain n-3 fatty acids and the risk of sudden death. N Engl J Med. 2002.
- Albert CM. Omega-3 Fatty Acids, Ventricular Arrhythmias, and Sudden Cardiac Death: Antiarrhythmic, Proarrhythmic or Neither. Circ Arrhythm Electrophysiol. 2012.
Bron: Energetica Natura