Een recente retrospectieve cohortstudie gepubliceerd in JAMA Network Open heeft een verband aangetoond tussen schade aan het slijmvlies in het bovenste deel van het maag-darmkanaal en een verhoogd risico op de ziekte van Parkinson.
De onderzoekers analyseerden gegevens van 9350 personen zonder Parkinson-diagnose die tussen 2000 en 2005 een oesofagogastroduodenoscopie (EGD) met biopsie hadden ondergaan. Van deze groep hadden 2337 personen schade aan het slijmvlies, terwijl 7013 geen slijmvliesbeschadiging vertoonden. Deelnemers met mucosale schade werden in een 1:3-verhouding gematcht met degenen zonder schade. De follow-up duurde tot eind juli 2023 om het optreden van de ziekte van Parkinson te monitoren.
Na een follow-up van 15 jaar stelden de onderzoekers bij 52 patiënten met mucosale schade (2,2%) en bij 48 zonder mucosale schade (0,5%) de diagnose Parkinson vast. Na correctie voor verstorende factoren bleek het risico op Parkinson 76% hoger in de groep met mucosale schade. De mediane tijd tussen de vaststelling van mucosale schade en de Parkinson-diagnose was 14,2 jaar, met een mediane diagnoseleeftijd van 72,7 jaar.
Deze resultaten suggereren een significant verband tussen schade aan het slijmvlies van het bovenste maag-darmkanaal en een verhoogd risico op de ziekte van Parkinson. Dit ondersteunt de theorie dat gastro-intestinale gezondheid een rol speelt in de pathogenese van Parkinson.
Ondanks de veelbelovende bevindingen kent de studie enkele beperkingen. Het retrospectieve karakter beperkt causaliteitsbewijzen, en de populatie was voornamelijk gebaseerd op patiënten die een EGD ondergingen, wat de generaliseerbaarheid kan beïnvloeden. De auteurs raden aan om deze associatie verder te onderzoeken en om te bepalen of vroege interventies bij mucosale schade het risico op Parkinson kunnen verminderen.
Referentie:
Chang JJ, Kulkarni S, Pasricha TS. Upper Gastrointestinal Mucosal Damage and Subsequent Risk of Parkinson Disease. JAMA Netw Open. 5 september 2024;7(9):e2431949.