Factoren in een westers voedingspatroon die de vorming van AGE’s in de hand werken, zijn onder andere toegevoegde suikers, dehydratie van eiwitten, sterilisatie op een hoge temperatuur, frituren, gebruik van de magnetron en opnieuw opwarmen van voeding. AGE’s uit voeding kunnen in het lichaam binden aan de receptor voor AGE’s (RAGE), een receptor die normaal gesproken geactiveerd wordt door de aanwezigheid van damage associated molecular patterns (DAMPS’s) en een pro-inflammatoire reactie uitlokken. Binding van AGE’s aan RAGE in de darmen kan leiden tot beschadiging van het darmepitheel. Bovendien is in een laboratoriumsetting aangetoond dat dendritische cellen (een type afweercel) in de darmen na binding met AGE’s een Th2-gemedieerde afweerreactie stimuleren. Th2-gemedieerde reacties werken het ontstaan van allergie in de hand.
De onderzoekers geven aan dat AGE’s, naast andere factoren, bijdragen aan het ontstaan van voedselallergieën. Andere factoren zijn de toenemende suikerconsumptie en hyperglycaemie, de steeds grotere afhankelijkheid van ultrabewerkte voeding, een verminderde diversiteit van het darmmicrobioom en een (subklinisch) vitamine D-tekort. Een tekort aan vitamine D leidt tot een verhoogde expressie van RAGE. Door blootstelling aan AGE’s uit voeding te verminderen, wordt de kans mogelijk kleiner dat men een voedselallergie ontwikkeld. Naast het verminderen van de consumptie van ultrabewerkte voeding en het verminderen van insulineresistentie zijn er ook kruiden en specerijen die de vorming van AGE’s remmen, waaronder rozemarijn, knoflook, steranijs, gember, kruidnagel en kaneel. Ook calorierestrictie leidt tot een afname van circulerende AGE’s in het lichaam.
Referentie:
Smith, P.K., et al. (2023). Do advanced glycation end products contribute to food allergy? Frontiers in Allergy, 4, 28.
Bron: https://www.orthofyto.com/orthomoleculair/spelen-ages-een-rol-bij-het-ontstaan-van-voedselallergie